- خانقاه قادریه شریف واقع کلوله پشته: خانقاه مذکور عقب شرکت گلاب الدین شیرازایی به جوار سمت شمال مسجد کلوله پشته موقعیت دارد. ناظر خانقاه حاجی صاحب محمد حسین خان میباشد که متاسفانه فعلاً نسبت تکلیف عصبی و عضلوی در بستر مریضی خفته و ارادتمندان وی غرض عیادت در پای بسترش نشسته اند.

- خانقاه قادریه شریف واقع کلوله  پشته:

خانقاه مذکور عقب شرکت گلاب الدین شیرازایی به جوار سمت شمال مسجد کلوله پشته موقعیت دارد.

ناظر خانقاه حاجی صاحب محمد حسین خان میباشد که متاسفانه فعلاً نسبت تکلیف عصبی و عضلوی در بستر مریضی خفته و ارادتمندان وی غرض عیادت در پای بسترش نشسته اند. حاجی صاحب در حدود 90 تا 95 سال عمر دارد، نسبت مریضی موصوف، فرصت پرسش برایم مساعد نشد تا حرف هایی از زبان خودش را یاد داشت میکردم.  موصوف کسب و پیشه موبل سازی داشت به علت کبر سن از مدت پانزده سال به اینطرف خانه نشین میباشد مصارف خانقاه و نفقه فامیل مذکور به وسیله پسرانش که کارمندان ادارات دولتی میباشند تمویل میگردد. وضع زنده گی خانواده شان از لحاظ اقتصادی نهایت ضعیف میباشد.

حاجی صاحب غلام حسین فقط حلقات ذكر را نظارت ميكند. از تعویذ نویسی ، فال بینی وغیره دوری میجوید([1]).

روز دوشنبه  3/4/1375 خبر المناکی را شنیدم که حاجی محمد حسین ساعت 25/3 عصر یکشنبه 2/4/1375 داعی اجل را لبیک گفته و به حق پیوست «انالله و انالیه راجعون».

تاریخ 4/4/75 در مسجد حاجی یعقوب به فاتحه مرحوم حاجی محمد حسین اشتراک نمودم بعد از ختم فاتحه مسجد در منزل شان واقع کلوله پشته حلقه ذکر اجرا گردید در پايان مراسم نظر به وصیت مرحوم حاجي محمد حسين دستار خلافت که در پتنوس قرار داشت به سر پسر مذکور، پاینده محمد خان توسط خلیفه صاحب سید علم بسته شد دستار بندی را مراسمی خاص است. یک دستار چندین بار توسط بزرگان و موسفیدان به سر صاحب دستار باز و بسته میشود.

در اخیر با دعای خیر و عرض تسلیت جانشینی پدر را به خلیفه پاینده محمد خان تبریک میگفتند.

از مرحوم محمد حسین چهارپسر به جا مانده و پسر بزرگش عبدالوکیل نام دارد که در اسلام آباد پاکستان مهاجر میباشد.([2])

گرچه منزل مذکور به خانقاه مسمی گردیده و در مدیریت خانقاه های وزارت ارشاد اوقاف رسماً ثبت میباشد. اما حقیقت این است که در اين منزل تبرکاتی حفظ و نگهداری میشود؛ اما خانقاه نیست زیرا خانقاه مکان کسب و تدریس عرفان و تصوف میباشد که در رأس آن مرشد کامل و مکمل قرار دارد و منزل شخصي نه میباشد.

نزد صوفیان شهر کابل رسم و عنعنه یی رایج است که در مزارات مرشدان معروف ، در محل و جایگاهی که تبرکات نگهداری میشود در روزهای مذهبی به گونۀ دوره گردی به ذکر میپردازند، در اینجا نیز به احترام تبرکات، سالکان می آیند و به ذکر میپردازند . در منزل مذکور اتاقی برای حفظ و نگهداری تبرکات و ذکر اختصاص داده شده است که در آن طریقه قادریه و چشتیه به شکل تقلیدی و غیر کسبی آن پیشبرده میشود.

در رأس آن مرشد و صوفی مکتبی قرار ندارد تا تصوف به صورت کسبی آن کار شود . د رمورد از خلیفه صاحب پاینده محمد خان طالب معلومات شدم توضیح دادند که: فقط ما چراغچی بارگاه غوث الاعظم دستگیر میباشیم و این وظیفه از آبا و اجداد برایم، به ارث رسیده است تا چراغ حضرت غوث را روشن نگهداریم. در ضمن راجع به تبرکات ابراز نمودند که تبرکات ذیل در نزد ما موجود است:

1- علم مبارک حضرت غوث الاعظم دستگیر.

2- شجره قلمی قادریه شریف و چشتیه شریف که توسط مرشد شاه نیاز احمد هندی به خط خوانا نوشته شده است.

3-تصویر های قلمی غوث الاعظم ، مرشد نظام الدین اولیا، خواجه معین الدین چشتی، شیخ قطب الدین بختیاری و شاه شرف قلندر.

علم مبارک حضرت غوث را به من نشان ندادند شجره دو طریقه مذکور مربوط به خلیفه صاحب مسجد پل خشتی بود که توسط مرشدش به وی اجازه خلافت داده شده است . تصویر ها هم قلمی نبود در کدام مجله و با جریده طبع شده ممکن خیالی باشد در مورد مجله و یا کتابیکه تصویر ها در آن طبع شده معلومات در دست نداشتند.

با اینهمه در منزل مذکور صوفیان به خاطر کسب رضای خدا جمع مي شوند و به ذکر یزدان میپردازند که خالی از خیر و فیوضات نخواهد بود.

---

- گزارش يوم جمعه ساعت 22: 10، تاريخ 25/3/1375.[1]

[2]- راويان: صوفي آقاي گل، دوست مرحوم حاجي محمد حسين متولي خانقاه كندهار و  کارمند تصدی کودكيميماوي و حاجي محمد طاهر همشيره زاده صوفي محمد حسين مرحوم.