عارف و عابد : نهر جوری گفته است: عابد خدا را از ترس عبادت میکند و عارف واصل؛ حق را در حالی عبادت میکند، چنانچه او سزاوار عبادت است.

- عارف و عابد :

نهر جوری گفته است: عابد خدا را از ترس عبادت میکند و عارف واصل؛ حق را در حالی عبادت میکند، چنانچه او سزاوار عبادت است.([1]) همچنان: «عارف سالکی است که از مقام تقید به مقام اطلاق سیر نموده و معروف حق مطلق است که مبدأ و معادهمه اوست و معرفت حقیقی آن است که عارف در بحر وحدت مستغرق گردد و قطره نمانده در دریا یکی شود»([2]).

عارفان در سلک شان روش ها و اصطلاحاتی دارند که در سخن نمی گنجد، زاهدان و عابدان از آن بیخبر بوده و معانی آن را نمی توانند درک کنند. به بیت ذیل توجه شود:

اصطلاحاتی است مرابدال را        که نه یابد زو خبر اقوال را([3])

عارفان مردمان صاحب حال و عابدان از اهل قال هستند، ابن سینا در مورد گفته است: «زاهد کسی است که از تمام خواهشات فریبندۀ دنیا تنفر نموده و خود را باز داشته است. عابد کسی است که عمر خود را در نماز برای اجرای تعالیم پروردگار خود گذشتانده است عارف کسی است که غرق تفکر و فنا در عظمت پروردگار بوده در حالیکه التجا و سوال میکند از خداوند عزوجل که قلب او را به نور معرفت خود پر و مملو نماید

---

- همانجا، ص 91.[1]

- گنج معرفت، ص 83.[2]

- همانجا، ص85.[3]